Overblog
Suivre ce blog Administration + Créer mon blog

Me/ Présentation

  • : Breizh-Taiwan
  • : Je suis pour un an à Taïwan, partie étudier le chinois... Les gens ici sont extrêmement gentils et accueillants, ce qui facilite les choses. Voici un petit aperçu de la vie à Taipei... Bon voyage ! Back to Brittany, Taiwan me manque...
  • Contact

Amzer e Taipei/ Temps à Taipei

The WeatherPixie

Amzer e Naoned/ Temps à Nantes

The WeatherPixie
Locations of visitors to this page

Archives

2 juillet 2009 4 02 /07 /juillet /2009 18:35

Ar gêr mañ n'eo ket brav, an tier zo vill, met goude ur bloaz e ouiomp kostezioù brav ar gêr meur-se... 
An heol a sav ar mintin er c'harr-boutin evit mont d'ar aerborzh... Taipei, brav out pa t'eus c'hoant !

Cette ville est vilaine, les maisons son moches, mais après un an on connaît les beaux côté de cette immense ville....
Le soleil qui ce lève dans le dernier car pour aller à l'aeroport... Taipei, tu es belle quand tu veux !
Partager cet article
Repost0
15 mai 2009 5 15 /05 /mai /2009 17:07


Lenn gwer Xindian... E fin al linenn metro ruz eo, klevet hon oa komz eus al lenn-se hag amzer hon oa dimerc'her trement, neuze bet omp. O klask anezhañ oamp met benn ar fin eo re dost ! N'eus nemet da vont maez eus a metro ha kavet e vez anezhañ. Gant Vickie ha Charlotte oan, an div just a us. C'hoarzet hon eus mat gant ar pedalo, stummoù iskis o deus, evel pingouined pe kizier roz?! Ke'ai (moutig) vefe laret aze. Gwelet hon eus an noz o erruout hag ar gouloù oc'h en em ennaouiñ, brav kenañ oa. Ret vo deomp distreiñ !


Le lac vert de Xindian... Il ce trouve à la fin de la ligne rouge de métro, on en avait entendu parlé et comme on avait un peu de temps mercredi on a décider, Charlotte, Vickie et moi d'y aller. On le cherchait mais il est vraiment "à la tombé du train" ! Juste en sortant du métro on ce retrouve devant des pédalos rigolos, bien taiwanais, avec des chats roses ke'ai (mignon) ou des pingouins?! On c'est bien amuser et on est rester jusqu'à la tombé de la nuit quand toute les lumières s'allument, c'était beau ! Il faudra y revenir !

Partager cet article
Repost0
15 mai 2009 5 15 /05 /mai /2009 16:35

Mont a ra gwelloc'h bremañ, met e penn kentañ ar vloaz an hent evit mont er menez pe diskenn a oa spontus. Ar skol-veur zo da 30mn eus Jiantan (ar marc'had noz) e karr-boutin, ha c'hoazh 10mn evit mont d'an ti gar a zo kreiz Taipei zo tu laret. Torr-penn e oa dreist holl dre an niver a dud a zo er bus, bez ezeus 32 000 den er skol-veur (ya ya), evit kas ha diskenn tout se e kemer amzer ha blas. Bremañ eo skuizhus peogwir eo ret din ober 3 eurvezh hent bep deiz vit mont d'ar greizenn yezh met ar pezh a zo plijus eo bepred en euverzhioù n'eus ket kalz a dud = plas er c'harr boutin !
Gwelet a ri (pe get) eo skrivet war ar c'harr-boutin "aller au voyage", ar pezh a dalvez... plijout a ra dezho skrivañ traoù e galleg un tamm e pep lec'h, hag alies ne dalvez netra ! Fentus eo.


Tu zo gwelet ar skol-veur war ar skeudenn-se, kollet er memez.
On peut voir l'université au loin loin loin sur cette photo, perdu dans la montagne.

Et sur la première photo il est écrite "aller au voyage", ce qui veut dire... ils aiment bien mettre des mots en français un peu partout, mais souvent ça veut rien dire ! C'est drôle.

Le premier semestre c'était l'horreur ce chemin, "la route de la montagne", aller et revenir de l'université prend 30mn en bus jusqu'à Jiantan (le marché de nuit) et encore 10mn jusqu'a la gare qui est un peu le centre de Taipei. C'est horrible le monde dans le bus, c'est qu'il faut bien monter et redescendre les 32 000 étudiants de l'univestié ! (et oui !) Ce semestre ça va, juste fatiguant les 3h par jours de transports en commun pour aller au centre de langue mais au moins on ne tombe pas dans les heures de pointes et on peut s'asseoir !
Partager cet article
Repost0
3 mai 2009 7 03 /05 /mai /2009 20:13
The Grand Hotel in Taipei
E-barzh... Un ti-debriñ anavezet eo hag un otel war un dro. Tremenet veze bep deiz dirak gant an MRT (metro) ha klevet hon eus komz alies neuze c'hoant hon eus bet da vont d'ober un dro goude kuitaat Taiwan memestra. Ha gwelet m'oa nepell zo er film "Sucré, Sale" eus Ang Lee, ar rener film taiwanaat anavezet mat. N'eo ket fall e barzh, chik ha c'heurc'h met ket kement eget ar pezh e soñjemp, dreist holl dre ma z'eus kalz a douristed a tremen da gemer poltredoù (ar bizied e V).

Dedans... C'est un restaurant côté et un hôtel de lux aussi. On y passe devant tout les jours en MRT (métro) et on en beaucoup entendu parlé ou vu, comme pour moi récemment dans le film "Sucré, Salé" d'Ang Lee, le réalisateur taiwanais bien connu. Du coup on a décidé d'y jeter un coup d'oeil avant de quitter Taiwan quand même. C'est pas mal a l'intérieur, asser chic, mais pas tant que ça, comme il y a beaucoup de touristes qui y passent pour prendre des photos (avec les doigts en V).
Partager cet article
Repost0
3 mai 2009 7 03 /05 /mai /2009 20:03

Ur gwener goude klas...
Un vendredi après les cours...
Eva o lenn / Eva qui lit

Partager cet article
Repost0
3 mai 2009 7 03 /05 /mai /2009 19:49

Ne vez ket gwelet mat met e skol-veur Shida eo, tud a lakae tan ha studierien a pleustre da lazhañ an tan gant korzenn dour pomperien pe gant al mouger  tan ruz, iskis oa gwelet-se e kreiz ar skol-veur !

On ne voit pas très bien sur la photo mais c'est à l'université de Shida, des gens mettaient du feu et des étudiants l'éteignaient avec le tuyau de pompier ou les extincteurs. C'est bizarre de voire ça au milieu d'une fac !
Partager cet article
Repost0
25 avril 2009 6 25 /04 /avril /2009 05:58

Marc'had-noz Shida a zo nepell eus kreizenn yezhoù Wenhua e lec'h em eus kentelioù an abardeiz . E gwer e vez gwelet ur stal gwerzañ chugoù a-bep seurt pe nightcha (vez ket skrivet evel-se me gred), n'eo ket te an noz met te gant laezh a bouloù tapioka.
Pa troer ar benn setu ar pezh e c'hellomp gwelet... ar mor a dud. E ya setu ur marc'had noz, memes m'eo 10e noz ez eus kalz a dud, bevañ a ra an taiwaniz da noz. A wechoù ez eus re a dud a ne c'hellan ket chom pell, ne blij ket din. Plijus vefe kaout se e Breizh memestra, met re a lezennoù hon eus war ar surentez ha dibosubl e vefe...


Le marché de nuit de Shida n'est pas loin du centre de langue de Wenhua ou je prend des cours l'après-midi. En vert c'est une boutique de vente de boisson de tout gens, jus de fruit frais ou nightcha (ça ne s'écrit pas comme ça je pense), non pas du thé de la nuit mais plutôt du thé au lait avec des billes de tapioka.
Voilà ce qu'on voit quand on tourne la tête... la foule. E oui c'est un marché de nuit, ça rime avec monde, même a 10h du soir, les taiwanais vivent le soir. Il y a parfois tellement de monde que je ne peux pas rester longtemps, je ne support pas ça. J'aimerai quand même qu'il y ai des marché de nuit en Bretagne, mais vu le nombre de lois sur la sécurité ça serait impossible.
Partager cet article
Repost0
23 avril 2009 4 23 /04 /avril /2009 18:29

"Ar c'hazh kavet war an hent"
Setu anv un davarn a blij kalz din, kinniget din ar wech kentañ gant Vickie.
Alies e Taiwan an davarnioù pe predtioù o deus anvioù hir meurbet evel-se... Fentus eo, ha dreist holl tu zo kavout gwir kizhier a en em domm war ar mekanik kafe pe al lenner pladennoù, en em santet e vez un tamm er gêr. An dud a labour enno a zo jentil ivez, bepred o degas ur gwerennad dour, digoust evel just, ha merzout p'eo goullo ha leuniañ anezhañ en dro buan. Gallout reer chom eurvezhioù en ur kemer nemet ur banne, se zo dreist ! Un aergelc'h labour 'zo ivez, memes p'a n'o p'eus ket c'hoant labourat, en ur gwelout ar re all e teu ar c'hoant, labourat ha selaou sonerezh dreist... pebezh plijadur ! Ar gudenn nemetañ eo ez eus re a dud an dibenn sizhun.

[The Cat and The Rabbit]
"Le chat trouvé sur la route"
Voici le nom d'un bar qui me plais énormément, qui m'a été présenté par Vickie.
Souvent à Taiwan le bars ou les restaurants on des noms aussi long... C'est rigolos et surtout on peut y trouver de vrais chats qui ce réchauffent contre la machine à café ou le lecteur de disque; on ce sent un peu chez soi. Les gens qui travail dans ce bar sont très gentils aussi, toujours prêt à vous servir un verre d'eau et le reremplir quand aussitôt qu'il est vide. Il est aussi possible de prendre qu'un verre et d'y rester des heures, c'est vraiment bien ! Je trouve qu'il y a une ambiance de travail aussi, même si on a pas envie de bosser, avec les gens autour de vous qui travail ça donne vite envie de travailler aussi. Mais on peut bien sûr juste ce relaxé dans ce bar... Travailler et écouter de la bonne musique... quel plaisire ! Le seul problème c'est qu'il y a trop de monde le week-end.

Partager cet article
Repost0
20 avril 2009 1 20 /04 /avril /2009 19:00
Partager cet article
Repost0
14 avril 2009 2 14 /04 /avril /2009 19:53


Disul c'hoazh, goude ar raviolioù hag ar festig hengounel hon eus divizet mont er park plantoù nepell eus Longshan. Abaoe ur mare  m'oa c'hoant mont dre ar c'harr-boutin a dremen bepred dirak. Ha pebezh souezhadenn ! Bras a-walc'h eo, n'hon eus ket graet an dro en un eurvezh baleadenn, ouzhpenn brav meurbet eo. Ar pezh n'eus merket ac'hanon eo c'hwezh ar plantoù, an niver bras, en em grede veze un tamm en ur junglenn e kreiz Taipei, ha trouz al louened... Disoñjet e vez traoù evel se dre forzh bevañ e kêr.

Dimanche encore, après les raviolis et la petite fête traditionnel on a décider d'aller au parc botanique pas loin de Longshan. Depuis un moment j'avais envie d'y aller comme le bus passe toujours devant. Et quelle surprise ! Il est asser grand, on en a pas fait le tour en une heure de promenade, de plus il est magnifique. Ce qui m'a marquée c'est l'odeur des plantes, leur grand nombre, on ce croirait dans une jungle au centre de Taipei, et le bruit des animaux... Ce sont des choses qu'on oublie a force de vivre en ville.
Ur bleunienn, dont a ran da vezañ evel tadig !
    Une fleur... je deviens comme daddy !

C'hoarzhet e vez evel bugale gant va vignonez dreist, Sonia ! Ha gwelit dindan, ur c'hazeg-koad o redek ivez !
    On rigole comme des petites folles avec ma super amie Sonia ! Et regardez dessous, un écureuil qui cours aussi !


Aon me? tamm ebet.
Pas farouche pour un sous


Bugaleaj... n'eo ket e koshomp, nemet ar bed a zo bihanoc'h evidomp.

   Enfance... ce n'est pas qu'on vieillit, mais le monde devient plus petit a nos yeux.

Spontailh... soñjet e vez e Nicolas gant e roched re hir.
     Epouvantail... on pense a Nicolas et ses manches qui pendent.

Mergodenn un devezh...
    Pantin d'un jour...

SONIA & MOI

On a encore du chemin à parcourir ensemble !
Partager cet article
Repost0